Os de Cariño

Son meus tíos e curmáns. Entre eles está Mónica. É a única tía directa que teño. Non sei se é pixina ou segue a ser discalza, pero coiodo que debeu coller algo dos dous lados (e non precisamente a paciencia). Non fai mais que preguntar por min e incordiar ao meu pai a ver se me coida ben e como se porta comigo e coa miña nai. É moi "nerviosilla"( por dicilo dun xeito suave) e alporizase por todo. Ben deita do home que ten, o meu tio Toñi ( que non sei se a reencarnación do santo Xob ou o propio Xob) e dos meus primos, Mónica e Antón, que son os que a aturan sen problemas. Está empeñada en sair aquí e non me queda mais remedio que poñela. Sinto non ter ningunha foto deles pero todo se andará.