Manda C.... (2)

E tanta que tivo. Aí vos poño algúns exemplos:
"Un juez cambadés rechaza un hipocorístico

"En O Grove no Registran a Pepe"

( La Voz de Galicia-Sociedad-xoves,19 de abril 2007)
"El juzgado impide que un niño de O Grove se llame Pepe a pesar de que ya lo permite la Ley"
Los padres presentarán recurso.Denuncian que tnto el jez como el fiscal desconocen la nueva legislación
(Faro de Vigo-Arousa e Sociedad-xoves,19 de abril 2007)


"Denuncian que el Registro Civil deniega inscribir a un niño con el nombre de Pepe"
(Diario de Arousa- xoves,19 de abril 2007)

O día 20 nas noticias das 9 da noite en Antena 3, novos titulares na prensa do sábado, meu pai falando na Radio Galega o domingo... en fin demasiado.
Meus pais presentaron xa o recurso contra da decisión do xuiz e ademáis tamén presentaron denuncia contra del e da fiscal ante o Colexio de Notarios e do Rexistro e ante o Fiscal-Xefe do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, por neglixencia na súa actuación.
Se todo va como debe...........Vailles acordar a allada!!.
No que toca ao meu nome.... Eu sigo sendo Pepe e seguirei sendoo. Agora só é cuestión de días que chegue a resolución final de Madrid. Xa vos informarei.
Así que xa vedes....Manda C....!!
E todo isto con mes e medio neste mundo!!!
Polo demais so dicirvos que paso o día a rir, comer e durmir. Debeu ser todo este asunto o que me puxo de tan bo humor.

Manda C..... (1)

Foron moitas as cousas que pasaron nestes días e por iso vos tiven abandonados. Sei que tod@s queredes saber pero de verdade que non tiven case tempo para nada. Non creo que me chegue o espazo para volo contar todo, pero imos polo menos a comezar.
Nesta semana meus pais recibiron unha nova que non se esperaban. Eles xa sabían da nova Lei: A "LEY 3/2007, de 15 de marzo, reguladora de la rectificación registral de la mención relativa al sexo de las personas" publicada o venres 16 de marzo no BOE que di, entre outras cousas:

Por último, se reforma mediante esta Ley el artículo 54
de la Ley del Registro Civil de 8 de junio de 1957. Para
garantizar el derecho de las personas a la libre elección
del nombre propio, se deroga la prohibición de inscribir
como nombre propio los diminutivos o variantes familiares
y coloquiales que no hayan alcanzado sustantividad.

Eles coidaban, miñaxoia! que todos os trámites da miña inscrición no rexistro se ían solucionar dun momento para outro. Ademáis saiu a noticia de que a un meniño do concello de Ames lle fora recoñecida a súa inscrición co nome de Pepe. En fin, xa era só cuestión de días que nos chegase o libro de familia co meu rexistro oficial tal e como eu son: PEPE.
Ai!! Pero, cousas da vida. Mellor dito, cousas dos homes. Aínda mellor: dalgúns.... homes?. O pasado día 18 do mes no que andamos soa unha chamada e...." non se acepta o nome de Pepe para o voso fillo". Meus pais os probes pensaron que era unha broma, pero logo, ao comprobar que non, non entendían ren. ??? Pero ??, Pero??. Abraiados quedaron e no daban nin chío....
Axiña entenderon que algo ou alguén " cometera un erro". Pero non . Alí estaba o papel aquel que dicía que non se aceptaba que eu me chamase Pepe porque unha Lei ( que como se ve xa estaba derogada) non o permitía.
De novo ???. Non daban creto ao que estaban a ler.
E aínda máis. A denegación viña datada no 30 DE MARZO!! e a lei di:
Disposición final quinta. Entrada en vigor.
La presente Ley entrará en vigor el día siguiente al de
su publicación en el «Boletín Oficial del Estado».
Por tanto.
Mando a todos los españoles, particulares y autoridades,
que guarden y hagan guardar esta Ley.
Madrid, 15 de marzo de 2007.

El Presidente del Gobierno,
JOSÉ LUIS RODRÍGUEZ ZAPATERO JUAN CARLOS R.

É posible que un xuiz encargado do rexistro e unha fiscal non coñeceran a lei?.
(Home neste mundo todo é posible pero.......da moito que matinar)
Ben, o caso é que meus pais dispuxeronse a recurrir o " Auto " que seica é como lles chaman a estas cousas, pero tamén a denunciar o que eles consideraron unha soberana inxustiza e un atropelo, así que.......si, o que xa sabedes: Chamaron á prensa.
O que non contaban eles era a repercusión que ía ter.
E sigo mañá que é hora de durmir e marchar para a cama.

Os de Cariño

Son meus tíos e curmáns. Entre eles está Mónica. É a única tía directa que teño. Non sei se é pixina ou segue a ser discalza, pero coiodo que debeu coller algo dos dous lados (e non precisamente a paciencia). Non fai mais que preguntar por min e incordiar ao meu pai a ver se me coida ben e como se porta comigo e coa miña nai. É moi "nerviosilla"( por dicilo dun xeito suave) e alporizase por todo. Ben deita do home que ten, o meu tio Toñi ( que non sei se a reencarnación do santo Xob ou o propio Xob) e dos meus primos, Mónica e Antón, que son os que a aturan sen problemas. Está empeñada en sair aquí e non me queda mais remedio que poñela. Sinto non ter ningunha foto deles pero todo se andará.

A bisavoa Carmen

Évos ben xeitosa.É Amara. Mellor dito, é a cabeza das Amaras. Porque elas son mulleres. Vede senón a miña nai. O meu padriño non, pero el é home. A min tampouco me vai tocar, pero se teño unha irmá ou unha curmá? elas si que o serán. Disque cuestión de xenética.
Á bisavoa gústalle terme no seu colo. Cad vez que me ve o primeiro que di é: "vén pra aquí rapaz". E a verdade é que se está moi a gusto. Ela si que sabe collerme. Pero pasa que eu empezo a pesar de mais.

Os bisavós de Mondariz

Como vedes son do mais simpático que hai. Eu quedei prendado deles( xa vedes como o miro). Pero é que ela ten unha memoria que xa quixera eu. Empezou a contar anécdotas do meu padriño, das trasnadas e andrómenas que facía de pequeno e....non vos quero contar( se quere el xa o fará algún día).

"Mallado"

1 MES. Si, cumprín un mes. Os maiores cando falan din que iso non é nada. Para min TODA UNHA VIDA. Si, non vos riades porque é así. Fun ao pediatra a facer a revisión do mes ( unha especie de ITV ) e sabedes que dixo? -"Mallado". Si, con esa verba que na miña terra non é de levar unha malleira. Entre nós quer dicir que algo está como ten que estar. Vede se non:
Idade:1 mes
Peso: 4770 g.
Talla: 55 cm.
E aquí me tendes disfrazado para a ocasión.
A que vou cumprindo ben?. E se non que llo pregunten a miña nai. A probe é a que ten que padecer a miña gana de comer. É o que mellor se me da. Pero tamén me porto moi ben. No médico todo foron sorrisos da miña banda. Tamen el os merece pois évos moi bo. trátame coma se fose unha xoia moi delicada. Falou cos meus pais dunhas cousas que se chaman vacinas. Non sei que serán, pero xa volo contarei. Seguro que vindo del son cousas boas. Seica me tocan para o mes que vén.